جالب است که برای برخی از مشتریان ما، تاریخچه کابینت آشپزخانه سوال است. اینکه از کجا و در چه سالی آمده است، در کدام کشور بوده است و سوالاتی از این دست. در این مقاله بصورت کامل و مفصل در مورد این ابهامات شما حرف زده ایم.
از تاریخچه کابینت چه می‌دانید؟
کابینت یک واژه باریشه فرانسوی است به معنای کمد یا قفسه‌های چوبی و فلزی که کاربرد آنها نگهداری از اشیا و اجسام مختلف است. نخستین بارکابینت در سال 1390 میلادی در کشور ایتالیا مورد استفاده قرار گرفت. سپس در گذر زمان به نقاط دیگری از اروپا تکثیر و بعدها به سراسر جهان انتقال پیدا کرد. درگذشته کابینت‌ها به شکلی که ما در حال حاضر استفاده می‌کنیم و می‌شناسیم نبودند و از اهمیت چندانی هم برخوردار نبودند. در قرون‌وسطی به طور معمول، اتاقک‌های مجزا از آشپزخانه، قفسه‌های چوبی ساده یا همان کابینت‌ها برای نگهداری همه چیز ازجمله نان و لوازم نظافت گرفته، تا خرگوش تازه صید شده یا شکار شده نیز در آن جای می‌گرفت.
![تاریخچه کابینت آشپزخانه]()
کابینت در اروپا بیشتر جنبه تزیینی داشت و اغلب برای نگهداری از اشیای قیمتی و زینتی، ظروف چینی، پول‌ها و بعضاً چیدمان از کابینت استفاده می‌کردند.
در اوایل قرن 16 در فرانسه و انگلستان استفاده از کابینت‌ها رواج بیشتری گرفت و فرانسوی‌ها با استفاده از معماری‌ها و طراحی‌های زیبای خود بر روی چوب‌های گران‌قیمت مثل گردو و بلوط کابینت‌های زیبایی را می‌ساختند. این کابینت‌ها بیشتر با استفاده از سرستون‌ها، عاج‌ها و موزاییک‌ها از زیبایی بیشتری برخوردار می‌شدند. قبل از انقلاب صنعتی به دلیل وجودنداشتن ابزارآلات، کابینت‌ها به‌صورت دستی و با ابزارهای پیش‌پاافتاده نسبت به زمان حال درست می‌شدند که همین امر باعث گران‌بودن کابینت‌ها شده بود. تنها پس از انقلاب صنعتی بود که توانستند با پیشرفت تکنولوژی و استفاده از انرژی بخار و ماشین‌آلات صنعتی، کابینت‌ها را به تولید انبوه برسانند. کابینت‌های تولید شده بیشتر از جنس فلز بودند که با قیمت پایین‌تری نسبت به چوب عرضه می‌شدند و همین باعث شد که مردم عادی نیز بتوانند کابینت‌ها را خریداری کنند.
کابینت‌های چوبی موجود در بازار نیز به‌ندرت از چوب‌هایی مثل گردو، بلوط، توس یا راش ساخته می‌شدند؛ کابینت‌ها بیشتر از جنس چوب‌های ارزان‌قیمت‌تر و اصطلاحاً چوب جنگلی یا چوب درختان میوه تولید می‌شدند. در آن زمان از کابینت‌های چوبی با درب‌های شیشه‌ای نیز استفاده می‌شد که به‌عنوان کمد یا بوفه در خانه‌ها قرار می‌گرفت و نسبت به دیگر کابینت‌های چوبی لوکس قیمت مناسب‌تری داشتند.
در دهه 1890 بود که خانواده‌های آمریکایی اولین کابینت خود را در آشپزخانه دیدند. این کابینت یک کابینت مستقل و کامل با کابینت‌ها و کشوهای کوچک بود که نیازهای روزانه آشپزخانه مانند شکر، آرد و ظروف را در خود جای می‌داد.
با معرفی اجاق‌برقی که تبدیل به یک کالای اصلی برای آمریکایی‌ها شد، آشپزخانه به‌تدریج در دهه 1930 و 1940 شروع به تکامل کرد و آنها شروع به استفاده از کابینت های مدولار کردند. کابینت روی دیوار نصب نمی‌شد بلکه آنها عموماً از فلز با میزهای کاشی ساخته می‌شدند که بر روی زمین قرار می‌گرفت. درحالی‌که مردان به جنگ می‌رفتند، زنان روزهای خود را در آشپزخانه می‌گذراندند تا مربا و سایر غذاها را بفروشند تا گذران زندگی خود را تأمین کنند.
دوران پس از جنگ تغییری در عملکرد آشپزخانه‌ها ایجاد کرد. از کابینت‌ها بیشتر از ذخیره‌سازی استفاده می‌شد. کابینت‌ها اکنون سطل‌ها، سینی‌ها و سبدهایی هم داشتند. وقتی جنگ تمام شد، هجوم فولاد و آهن به راه افتاد. سازندگان از آن فلز برای ساخت کابینت استفاده می‌کردند. تغییر بزرگ دیگر این است که آشپزخانه‌ها اکنون شامل کابینت‌های بالا و پایین هم هستند.
در دهه 1970، آشپزخانه ها به منطقه‌ای تبدیل شدند که حس منحصربه‌فرد صاحب‌خانه را منعکس می‌کند. کابینت ها از چوب‌های جامد مانند بلوط یا لمینت ساخته شده بودند.
اندازه آشپزخانه ها همچنان به رشد خود ادامه می‌دهد که به این معنی است که کابینت های بیشتری در آشپزخانه ها قرار می‌گیرند. کابینت های آشپزخانه با طرح‌ها، اندازه‌ها و همچنین با متریال‌های مختلف توسعه‌یافته‌اند.
به‌علاوه درگذشته کابینت ها به شکل امروزی نبودند که در آشپزخانه‌ها محل ثابتی داشته باشند و مواد غذایی در مکان‌هایی به نام گنجه نگهداری می‌شدند.
چند دهه پیش سبک جدیدی از کابینت وارد بازارهای ایران شد که ام دی اف (MDF) نام داشت. ام دی اف به معنای تخته فیبر با چگالی متوسط است که ترکیبی از خرده چوب‌های نرم و چوب سخت می‌باشد. این نوع جدید کابینت بسیار مورد استقبال مردم قرار گرفت.
تاریخچه کابینت در ایران
درگذشته کمدهای با ارتفاع تقریباً متوسط و نسبتاً عریض و درب بازشو از بالا به نام گنجه مورد استفاده ایرانیان قرار می‌گرفت که محل جمع‌آوری اشیا گوناگون بود. ایرانیان قدیم مواد غذایی خود را بیرون یا داخل گنجه در پستو خانه یا آب‌انبارهای نسبتاً خنک نگهداری می‌کردند. بسیاری از مواد غذایی را نمک اندود (دودی) یا همراه با سرکه (ترشی) نگاه می‌داشتند. اوایل قرن بیستم میلادی بود که کابینت با کمد و کشو وارد آشپزخانه ایرانیان شد. در دهه 60 شمسی کابینت های فلزی و چوبی بسیار مورد استفاده قرار می‌گرفت و طرفداران خود را داشت.
نوستالژی ما و کابینت آشپزخانه فلزی
50 سال پیش استفاده از کابینت‌های فلزی بسیار رونق گرفته و در اکثر خانه‌ها مشاهده می‌شد. اما کابینت‌های فلزی هم معایبی داشتند. وجود رطوبت یا مقداری آب باعث زنگ‌زدگی بر روی آنها می‌شد که به‌مرورزمان کابینت‌ها را سوراخ می‌کرد یا در اثر فشار یا گرما حالت خود را از دست می‌دادند و دچار خمیدگی می‌شدند که هزینه زیادی صرف تعویض‌کردن آنها باید می‌شد.
پایان سلطنت کابینت فلزی با ورود کابینت های نئوپان و MDF
در بیست سی‌سال گذشته و با ورود نئوپان و MDF به ایران کابینت های فلزی نقش خود را از دست دادند . ورود این متریال جدید با قابلیت ساخت سریع و ایجاد طرح‌ها و اشکال زیاد دگرگونی عظیمی در آشپزخانه های ایرانی ایجاد کرد. حالا دیگر کابینت صرفاً محلی برای نگهداری اقلام ریز و درشت آشپزخانه نیست. بلکه یکی از ارکان زیبایی و تزیینی هر خانه شده است.
سخن پایانی در مورد تاریخچه کابینت آشپزخانه
اکنون به ندرت در خانه خانواده های ایرانی خبری از کابینت های فلزی قدیمی باشد(هرچند که هنوز هست و ما هم با حال و هوای آن کلی خاطره داریم). اما دیگر کابینت های آشپزخانه ممبران، چوبی، پولیسشی انزو، نئوکلاسیک و هایگلاس جای خود را در خانه ها پیدا کرده و خودنمایی می‌کنند.
در صورتی که در مرحله خرید کابینت برای آشپزخانه خود هستید، پیشنهاد می‌کنیم مطالب زیر را قبل از خرید کابینت بخوانید:
1- مزایا و معایب خرید کابینت آشپزخانه نئوکلاسیک که به شما نمی‌گویند.
2- همه چیز در مورد کابینت آشپزخانه مدرن و تفاوتش با کلاسیک و نئوکلاسیک
3- کابینت آشپزخانه کلاسیک و نمونه های واقعی کارگاهی نه ژورنالی